دلالت سیاقیدلالت سیاقی به معنی دلالت استنباط شده از کلام، به کمک عقل است که به آن دلالت منطوقی غیر صریح نیز می‌گویند. ۱ - تعریف دلالت سیاقیدلالت سیاقی، از اقسام دلالت منطوقی و مقابل دلالت صریحی بوده و عبارت است از دلالتی که به طور مستقیم از کلام استفاده نمی شود، بلکه عقل ، آن دلالت را استنباط و برای کلام اثبات می کند، چه معنای مدلول، مقصود گوینده باشد و چه نباشد؛ به این بیان که گاهی کلام متکلم به ملازمه دلالت می کند بر این که از این کلام، لفظ مفردی حذف شده و در تقدیر است، به گونه ای که بدون آن، مقصود گوینده ناقص است، یا این که کلام، به ملازمه بر مفاد جمله‌ای دلالت می کند، ولی لزومش، لزوم بیّن به معنای اخص نیست تا در مفهوم داخل باشد. و به عبارت دیگر، دلالت سیاقی آن است که سیاق کلام بر لفظ یا معنای مقدر ـ مفرد یا جمله ـ دلالت کند. [۱]
اصول فقه، رشاد، محمد، ص۱۳۱.
[۲]
تقریرات اصول، شهابی، محمود، ج۲، ص۸۰.
[۳]
شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۲۸۶.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۵۹، برگرفته از مقاله «دلالت سیاقی». |